The limit is not in the sky. The limit is in the mind.

   લાગણી નું સરોવર સુંદર સરોવર લાગણીનું મે તો મારા મનમાં બનાવ્યું, એ સરોવર ને કેટલાં સપનાઓ થી મે તો સજાવ્યું. સજાવટ માં સાદગી ની લાગણી અને લાગણી ની સાદગી, મારાં મનને તરબોળ કરી દે એવા ભીના ભાવ ની લાગણી. મારાં સ્વજનો ને સંબંધો માં જકડી  રાખે એવી લાગણી, ક્યારેય છૂટા ના પડવાની તીવ્ર ઈચ્છા વાળી લાગણી. લાગ મળે ત્યારે હસી લઈએ, લાગ મળે ત્યારે રડી લઈએ, સારા નરસા પ્રસંગો ને યાદ કરી લઈએ તેવી લાગણી. મારા આ લાગણી ના સરોવર ને કયા ખૂણે સાચવીને રાખું,  છલોછલ એવા એના અમૃતજળ ને  મન ભરી ને ચાખું. Gayatri Desai.

ગમે છે મને, આ સાદગીની સુંદરતા, આ દંભ અને દેખાડા કરતા સહજતાની સાદગી, દુન્યવી દેખાડાથી પરે, અને હૃદયથી નીખરતી સાદગી. આ વાતોમાં સાદગી, વર્તનમાં સાદગી આચાર,વિચાર અને વ્યવહારમાં સાદગી. નિર્મળ સ્નેહમાં ટપકતી નખશિખ સાદગી, હેતાળ વાચાની સ્વાર્થ વગરની સાદગી. અપૂર્ણતામાં પૂર્ણતાની સાદગી, જુઠ્ઠાણાં વચ્ચે સાચની સાદગી. નફરત વગરની પ્રેમની સાદગી, ભભકા વગરના શૃંગારની સાદગી. Gayatri Desai 

વડલાની છાયા, મારા પપ્પા. જ્યારથી સમજણ આવી ત્યારથી પપ્પાને જોયા પણ સમજ્યા નઈ પપ્પાને  પપ્પાના ઠપકા સાંભળ્યા પણ એની પાછળના ભાવ ના સમજ્યા પપ્પાની કડકાઈ જોઈ પણ અંદરથી નાળિયેર જેવું કોમળતા ના જોઈ શૂન્યમાંથી સર્જન કરીને, સુંદર જીવન આપ્યું એમને, પણ એમાંથી એમણે કશુજ ના ભોગવ્યું એ ના જોયું. એમના ભાગમાં આવેલી બધીજ ફરજો જોઈ, પણ એમના હક્કનું એમને શું મળ્યું એ ના જોયું. પપ્પાના શબ્દોની કડવાશ જોઈ પણ એમના શબ્દો પાછળની વ્યવહારું વાતોની મીઠાશ ના જોઈ.  સિદ્ધાંતોના પાલન માટેનો આગ્રહ જોયો, પણ એના પાછળ રહેલી એના મૂલ્યને સમજાવનારી  તાકાત ના જોઈ પપ્પા તમે તો અમને સુંદર જિંદગી આપવા તડકી અને છાંયડી બન્ને જોઈ પણ તમારા પોતાના માટેની કોઈ સગવડોની ઇચ્છાપૂર્તિ ના જોઈ. માતાપિતા, ભાઈબહેન અને બાળકોની જવાબદારીના બોજા હેઠળ તમારી જિંદગી વ્યતીત થઈ ગઈ પણ એ જિંદગી માટેની તમારી કોઈ જરૂરિયાત ના જોઈ. સરળ અને સાદગીભર્યું જીવન જીવતા શીખવાડ્યું તમે જીવનમાં આવનારી દરેક મુશ્કેલીનો સામનો કરતાં શીખવાડ્યું તમે. સાવજ જેવી ગર્જના અને ઉદાર હૈયા સાથે દુનિયાનો દાખલો બન્યા છો તમે  પરિવાર અને સમાજની સેવામાં અવિરત કાર્યશીલ રહ્યા છો તમે . ગર્વ

કેટલાક લોકો કહે છે કે એમનું જીવન બઉ દુઃખ અને દર્દ થી ભરેલું છે, તકલીફોનો ક્યારેય અંત જ નથી આવ્યો, જેમ છુટકારો મેળવવા માટે સતત પ્રયત્નશીલ રહો એમ એ વધતી જ જાય છે, આ દર્દ ક્યારેય ઓછું થતુંજ નથી...દર્દ એ પાકી ગયેલા ગૂમડાં જેવું છે એને જેમ છંછેડો એમ એ વધતું જાય અને એના ઉપર મલ્હમ લગાવીને છોડી દો તો એ સૂકાઈ જાય, એમ દુઃખ નું પણ એવુજ છે એને જેમ વધારે મહત્વ આપો એમ એ વધ્યે જાય પણ જો એના ઉપર સ્વજનોની હૂંફ નો મલહમ મળી જાય તો એ મૂળમાંથી જતું રહે છે .દર્દ એ ભૂત કે ચુડેલ જેવું છે એને જો વધારે મહત્વ મળવા લાગે તો એ ઘર કરી જાય છે એને પણ મજા આવવા લાગે છે એટલે એ ક્યારેય આપણને છોડતું જ નથી. કોઇને એ જોઈતું જ નથી, બધાને એની દવા અને દુઆ જ જોઈએ છે.  દર્દને પણ દર્દ થાય છે, એની પણ લાગણીઓને સમજો. જ્યારે પણ કોઈ એના માટે અણગમો વ્યક્ત કરે ત્યારે એને પણ દુઃખ થાય છે, અને એટલેજ એનાથી  છૂટકારો મેળવવા નો પ્રયત્ન કરશો તો એ ક્યારેય નહિ છૂટે..એને પકડી ના રાખશો, એને મુક્ત થવા દો તો એ તમને પણ મુક્ત કરી દેશે. જો એને પણ બીજી બધી લાગણીઓની જેમ જોશોને તો ખબર પડશે કે એને પણ જેમ વાગોળે રાખશો એમ વધ્યે રાખશે, વહાલ અને પ્રેમ ની જેમ, સંબ

_________________  સુખ ______________________ મારી પાસે સુખ નથી, પણ કયું સુખ નથી એની વ્યાખ્યા પણ મારી પાસે નથી.  મારી પાસે જે આજે છે એને મહત્વ આપવા કરતાં મારી પાસે જે  નથી એની મહત્વઆકાંક્ષા વધારે છે, અને પછી જ્યારે એ પ્રાપ્ત થઈ જાય છે એટલે એની અગત્યતા ઘટી જઈને નવું કાંઈક મેળવવાની ભૂખ જાગે છે,  અને એ ભૂખને સંતોષવા હું મારા આજના સુખને પણ માણી શકતી નથી. કાંઈક આવુંજ છે આપણા બધાનું ...સાચી વાત ને??  અને એટલા માટે જ કહેવાય છે કે ભૂત અને ભાવિષયની ફિકરમા માનવી પોતાની આજને નથી અનુભવી શકતો અને એ અનુભવ એટલે જ સુખ.  એટલે એને લાગે છે કે એની પાસે સુખ નથી. 

મારે આગળ છે વધવું , મારે આગળ છે વધવું  નથી રુકવું નથી ઝૂકવું, બસ મારે તો આગળ વધવું. નથી કોઈની સાથે ટકરાવવું, નથી કોઈની સાથે અથડાવુ, કોઇની પ્રગતિ જોઈને નથી કરવી મારે ઈર્ષ્યા. કોઇની અધોગતિ જોઈને નથી થવું રાજી, નથી આગળ જોવું ,નથી પાછળ જોવું. બસ મારે તો આગળ છે વધવું,આગળ છે વધવું, ધરતી ને સ્પર્શીને આકાશને છે આંબવું. નીચેથી શરૂ કરીને બસ ઉપર છે ઊડવું, ઉપર પહોંચીને અભિમાનને નથી પકડવું  બસ એજ નિર્મળ કોમળ સ્વભાવ ની સાથે, મારે આગળ છે વધવું, મારે આગળ છે વધવું. Gayatri Desai.